Debbie's tochten

Toen maatje Siegried te kennen gaf een speedhike in Andorra te plannen, klonk dat als muziek in mijn oren. Ze kiende de route uit en bracht me af en toe op de hoogte van haar vorderingen. Er kwamen telkens maar kilometers en hoogtemeters bij.

Maar de kersverse mama moest uiteindelijk bekennen dat ze met een baby niet zoveel meer aan trainen toekwam. Gelukkig maar. Ik was zelf nog meer enkele maanden terug gestart met lopen na een chronische blessure en ook nog niet in topconditie. Met getemperde ambities maar des te meer goesting sprongen we de nachttrein op naar Hospitalet près l’Andorra. Het werd een prachtige bivaktocht in het land van 1001 bergmeren!

Bivaktocht Dag 1: Hospitalet près l’Andorra naar Étangs de Fontargente

Afstand: 17 km
Hoogtemeters: 1.275m stijgen en 548m dalen

We duiken meteen de lokale bakkerij binnen voor een decadent ontbijt met ongelooflijk lekkere koffiekoeken. Op zich al een uitstap naar de Pyreneeën waard. Gelukkig kunnen we de caloriebommen er de volgende 5 stapdagen terug afwerken.

Begin juni blijkt ‘prime time’ om de gele brem en roze rododendron te zien bloeien. De bergflanken staan er vol mee en de zoete geur kruipt in onze neusgaten. We zijn nog maar een half uurtje op stap en al helemaal in de bergsfeer.

Tot Estanh de Pedorrès loopt het pad vlotjes, daarna vermenigvuldigen de keien zich en zakt het tempo. Het ene meer na het andere passeert de revue.

Bij Col de l’Albe duiken we even Andorra binnen maar niet voor lang. Een steil sneeuwveld op de Collado de Juclar doet ons een alternatieve weg zoeken. Waar de sneeuw net verdwenen is, staat het vol met anemonen. Ook de blauwe trompetjes van de Kochs gentiaan vallen op.

Links om de hoek vinden we bij Etangs de Fontargente een prachtige eerste bivakplaats. Bij vissers lijkt deze plaats bijzonder populair te zijn, er zitten diverse soorten waaronder de baars. Het is daardoor lastig om ongegeneerd ons wasje en plasje te doen gezien er geregeld een wandelaar met lange vislijn opduikt die eens op een andere plaats wilt gaan hengelen.

Bivaktocht Dag 2: Étangs de Fontargente naar Salères de l’Estanyò

Afstand: 20,4 km
Hoogtemeters: 1.690m stijgen en 1.600m dalen

De volgende ochtend worden we in de wolken wakker maar lang duurt het niet voor we terug in korte broek rondhossen. Via de Port de Fontargente trekken we nu Andorra definitief in.

Bij Estany de Cabana Sorda zijn we zodanig aan het tetteren dat we de juiste splitsing missen en de kuiten even mogen testen om terug op het juiste pad te komen. De route blijft verder op en neer langs de bergflank lopen. De eerste hoge col zit er aan te komen. Daar is nog wat sneeuw maar we kunnen er ook met onze trailrunschoenen gemakkelijk treden in maken.

De kilometers beginnen stilaan door te wegen en een kaastaart en cola zijn dus bijzonder welgekomen op het terras van Refugi Borda de Sorteny. Dat geeft ons terug wat energie voor de laatste push naar het keteldal van Saleres de l’Estanyó. Moe maar voldaan zetten we de tarp op. Siegried en ik kennen elkaar al lang maar het is de eerste keer dat we enkel met z’n tweetjes op stap gaan en ons wandelritme en mindset blijken perfect te matchen.

Ook mijn eigen luchtgedroogde vegetarische maaltijden vallen in de smaak. Vandaag staat er een provinciaalse schotel op de menu: couscous, aubergine, courgettes, paprika, tomatenpuree & feta.

Bivaktocht Dag 3: Salères de l’Estanyò naar Estany del Gargantillar

Afstand: 20km
Hoogtemeters: 1.721m stijgen en 1.404m dalen

Als het spoor naar de Coll d’Arène plots versmalt tot schoenbreedte en dat op een steile flank met los grint, krijg ik een kortsluiting in het hoofd. Met knikkende knieën krijg ik mezelf met mijn bivakrugzak nog net omgedraaid om terug te krabbelen. Ik zie Siegried wat vertwijfeld kijken. Lager op de helling zoeken we hopeloos naar een beter alternatief. Mijn tochtgenote blijkt het hoofd toch iets koeler te kunnen houden en loodst ons alsnog doorheen de passage. Het was duidelijk minder erg dan het leek.

Na een lange afdaling springen we de supermarkt van Canillo binnen voor een vers stokbrood, tomaat en mozzarella. Een welkome afwisseling voor de droge tortilla’s.

Het wordt elke dag een beetje heter en we hebben er dan ook niets op tegen om de koelere hoogtes op te zoeken. Op de Cap dels Agols komen we op een magisch hoogplateau terecht met heel wat meertjes.

Bivaktocht Dag 4: Estany del Gargantillar naar Rui Siscaro

Afstand: 21,5 km
Hoogtemeters: 1.172m stijgen en 1.582m dalen

Het pad verdwijnt al snel in de bosjes en we ploeteren ons een beetje richting Cabana Estany de la Bova. In dit authentieke natuurstenen huisje kan je ook overnachten. De vraag is alleen, hoe geraak je er binnen?

De watervoorraad wordt bijgevuld bij Refugi de l’Illa voordat we naar het dak van onze tocht trekken: de top van de Pessons op 2.864m. Daar hebben we een goed zicht op de condities op de gelijknamige col. We hadden onze twijfels bij de steile oostelijk georiënteerde helling maar de zigzags zijn helemaal sneeuwvrij.

Net als we de afdaling willen inzetten, zweeft een vale gier ons op ooghoogte voorbij. Met een spanwijdte van 2,5m en een kale kop om diep in een karkas te kunnen kruipen, is deze aaseter zondermeer indrukwekkend.

De afdaling loopt alweer door een schilderachtig landschap waar we maar niet genoeg van krijgen. Wat een tocht!

We krijgen er dorst van maar helaas wordt het restaurant bij Estany Primer heringericht en moeten we het stellen met wat fris water uit de buitenkraan. Intussen geraken we licht gegaard van de hete temperaturen en komen ook op een saaier stuk van de route terecht. Het traject gaat onderlangs skipistes en langs een lift heen. Een bijzonder hete en steile klim leidt ons terug naar de bergkam.

Tijd om de tarp op te zetten en de voetjes omhoog te leggen, maar dat duurt niet lang. We horen continu geroep maar kunnen het niet lokaliseren. Tot een Amerikaanse vrouw in paniek de berg afloopt. Ik spring recht met mijn EHBO-kit en Inreach in de hand maar dan blijkt dat ze gewoon de weg kwijt is. Nochtans is ze met Google Maps nog nooit verkeerd gelopen… We leggen haar het nut van een échte kaart uit en geven ze aanwijzingen om het dal terug te vinden. Niet veel later duiken er twee koppels op die ook uren verloren zijn door foute navigatie en nu, om 18u30, uitgeput nog een eindje te stappen hebben naar Refugi de Juclar. Zelfs in tijden van smartphones is navigeren nog altijd geen vanzelfsprekendheid.

Als de rust lijkt teruggekeerd te zijn, blijkt er nog een dompertje op de bergvreugde. Tijdens onze laatste bivaknacht vindt er een illegale rave party van muggen plaats in en rond onze tarp die duurt tot het ontbijt. Gelukkig dat onze bivakzakken ook van een muskietennetje voorzien zijn of we werden levend verslonden.

Bivaktocht Dag 5: Rui Siscaro naar Hospitalet près l’Andorre

Afstand: 12 km
Hoogtemeters: 492 m stijgen en 1.228m dalen

De laatste dag, de laatste bergpas, de laatste top. Deze keer is het Siegried die twijfelt of de steile klim naar de Pic de Siscaró wel een goed idee is. Maar het uitzicht loont de moeite en met wat voorzichtigheid geraken we terug heelhuids op de col.

Via de Etang du Siscar laten we ons terug onderdompelen in de gele brem. Af en toe hoppen we over een kabbelend bergbeekje. In de bakkerij van l’Hospitalet vullen we weer alle calorieën bij die we de afgelopen dagen afgewandeld hebben. Lichter zullen we alvast niet geworden zijn, behalve in ons hoofd.

---

PRAKTISCHE INFO

MOEILIJKHEIDSGRAAD VAN DE TOCHT

Deze tocht is geschikt voor ervaren bergwandelaars met een goede fysieke conditie, voldoende tredzekerheid en die vlot kunnen navigeren, vandaar de keuze voor niveau 4. Heel technische passages zijn er niet op de hoofdroute, enkel de traversée net voor Coll d’Arenes was voor mij best spannend door het hele smalle spoor op een steile flank. Maar dat is maar een klein stuk.

.

ROUTE EN BEWEGWIJZERING

Gezien het een aaneenschakeling is van routes hebben we regelmatig de kaart & navigatie-app bovengehaald bij splitsingen. Meestal was het pad goed te volgen op enkele stukken na (eind dag 3 + begin dag 4).

Je kan mijn gpx downloaden op het platform van Alpenvereinaktiv.

Een overzichtskaart van onze tocht vind je hieronder, de gelopen routes zijn ingekleurd met bruine en blauwe lijnen. Ook de bevoorradingsmogelijkheid in Canillo is er op aangeduid.

REISPERIODE & SEIZOEN

We liepen deze tocht van 7 tot en met 11 juni 2025. Er lag veel minder sneeuw dan we hadden verwacht zodat we ook de hoge cols moeiteloos konden passeren. We hadden wel sneeuwspikes mee maar die zijn niet gebruikt. In de Alpen ligt er rond die tijd wel nog veel sneeuw, dus het is eigen aan het gebied.

BENODIGDE MATERIAAL

Je hebt geen specifiek materiaal nodig voor deze tocht. De meeste wandelaars zijn gebaat bij een stevig paar bergschoenen (type B, B/C) en een paar wandelstokken, zeker om de knieën wat te sparen tijdens de (lange) afdalingen. Neem in het begin van het seizoen toch voor alle zekerheid sneeuwspikes mee en laat je ook informeren door de huttenwaarden over de condities.

KAARTEN

De volgende 3 kaarten heb je nodig als je onze route wilt volgen:

• IGN (1:25.000) 2249 OT Bourg-Madame
• IGN (1:25.000) 2148 OT Vicdessos
• Alpina (1:25.000) Andorra

BEREIKBAARHEID

Deze tocht is perfect bereikbaar met het openbaar vervoer en vertrekt en eindigt aan het station van L’Hospitalet près l’Andorra. We namen de Thalys van Brussel naar Paris Nord, daar metro nr. 5 naar Paris Austerlitz waar we op de nachttrein stapten. We sliepen in een couchette met 6 bedden (je krijgt een kussentje, een slaapzakje, water, oordopjes en nat doekje) en kozen voor een ‘alleen vrouwen’-coupé.

OVERNACHTING

We hebben wildgebivakkeerd. Ik heb geen officiële website gevonden waar staat of dit wel toegelaten is voor één nacht. Op sommige (niet-officiële) sites gaf men aan dat het enkel kan bij de berghutten als die al vol zijn. We bivakkeerden hoog in de bergen en zijn geen parkwachters tegengekomen.

Dit is de route-indeling als je in hutten wilt overnachten:

• Dag 1: Naar Refuge du Ruhle (iets noordelijker van het meer L’Estagnol)
• Dag 2: Cabana de Sorteny ligt op de route
• Dag 3: Refugi d’Illa ligt op de route
• Dag 4: Refugi de Jucla ligt een eindje van de route af, je zal op dag 5 even op je stappen moeten terugkeren

Het zullen ook best wel stevige etappes zijn, dus wees daar op voorbereid. In Andorra zijn er ook zeker nog andere mogelijkheden voor huttentochten dus bekijk gerust eens zelf de kaarten.

BEVOORRADING

Er is bevoorrading mogelijk halfweg in Canillo. Daar hebben we een kleine supermarkt bezocht (zit dus in de gpx). In l’Hospitalet près l’Andorra (start en eindpunt van de tocht) is er een bakkerij met een heel lekker aanbod van koffiekoeken maar ook broodjes en salades.