Nadat ik op mijn 17de voor het eerst een trektocht in England ondernam, groeide de passie voor het hiken zowat exponentieel. Op mijn 21ste ging ik voor de eerste keer mee met een georganiseerde reis, een huttentocht in de Alpen met Te Voet. De gids raadde me aan een cursus tot bergwandelgids te volgen maar ik voelde me er nog niet klaar voor. Op mijn 24ste had ik intussen al drie kampeertrektochten in het hooggebergte en een eerste tocht op sneeuwschoenen achter de rug. Ik informeerde me voor het eerst bij de Klim- en Bergsportfederatie (net na de fusie tussen de BAC en VBSF) voor de opleiding tot ‘Initiator Bergwandelen’. Het was zeer onduidelijk wanneer die precies georganiseerd zou worden. De moeizame communicatie en mijn jeugdig ongeduld zorgde ervoor dat ik snel door had dat ik niet moest wachten op een diploma om tochten te begeleiden en andere initiatieven te nemen. Ik lanceerde mijn eerste oproep op http://www.hiking.be voor een tweedaagse in de Ardennen. En al snel kreeg ik een mailtje van de Ronsers, een niet-commerciële trekkersgroep, of ik niet voor hen tochten wou begeleiden. Zo was ik meteen verzekerd en kon ik mijn tochten ook aankondigen via hun tijdschrift. Daarnaast engageerde ik me als bestuurslid bij de Oost-Vlaamse Bergsportvereniging voor het organiseren van wandeltochten, clubavonden en opleidingen.

Ik volgde enkele kortere opleidingsmodules via de Klim- en Bergsportfederatie en de Bergstijgers: Outdoor EHBO, kaart en kompas, weerkunde, touwgebruik en veiligheid, bergwandelen B en lawinekunde. Daarnaast deed ik ook nog twee winterstages op sneeuwschoenen.

In het najaar van 2009 werd de cursus Initiator terug georganiseerd. Ik nam deel aan de lastige ingangsproeven gedurende een weekend in de Ardennen, volgde daarna module 1 en 2 van de opleiding in Willebroek, en slaagde voor het examen (1 herexamen voor reanimatie). In de zomer van 2010 zou module 3 (de stage) plaatsvinden. In de aanloop naar de stage kwam ik in aanvaring met de coördinator, dus besloot ik om niet verder te doen. Ondanks dat ik me aan de afspraken gehouden had, kon hij niet begrijpen dat de combinatie fulltime werken, huishouden en vrijwilligerswerk ervoor zorgt dat je moet plannen en niet alles kan laten vallen voor een cursus initiator, in zijn ogen ‘prioritair’. Ik had ook nog mijn stage voor de cursus sportverzorger en door het veranderen van werkgever was mijn verlof beperkt.

Ik schreef me tijdens de zomer van 2010 in voor de opleiding tot bergwandelgids bij de CAB, de Waalse tegenhanger van de KBF. Dit diploma is in tegenstelling tot initiator bergwandelen internationaal erkend.