De Ourthe ontspringt in een klein dorpje met dezelfde naam, diep in de Ardennen en kronkelt tussen harde leisteenrotsen en uitgestrekte wouden richting de Maasvallei. Onderweg heeft de rivier zich een diepe weg ingesneden in de hoogvlakte. De streek van La Roche staat bekend om zijn stevige hellingen en naaldbossen. Ideaal terrein voor een stevige wintertrekking.

Kerstmarkt

Om zaterdag vroeg van start te kunnen gaan, had ik ons op vrijdagavond een overnachting geregeld in het Scoutslokaal van Hotton. Hoewel het vlakbij het centrum ligt, was het toch eventjes zoeken. Het gebouw en de bivakweide liggen verscholen achter andere huizen. Ik bel de verantwoordelijk op die zich op de kerstmarkt bevindt. Naar verluidt wordt daar elk jaar duchtig gedronken maar onze gastheer was gelukkig nog bij zijn positieven.

Stilaan komt iedereen toe. Enkel Yvan en Karin ontbreken nog. Als ik ze bel, blijken ze gewoon aan de overkant van de Ourthe op café te zitten. Dat belooft.

Als we volledig zijn, gaan we met z’n allen even de kerstmarkt bezoeken. De stalletjes worden al opgeruimd maar achteraan bij de drankkraampjes is het nog druk; daar is zowat de hele plaatselijke bevolking terug te vinden. De houtmanden en alcohol houden iedereen warm.

We nestelen ons in een typisch Ardens café waar sommigen zich al meteen te goed doen aan een stevig biertje. Tegen twaalven zoeken we onze slaapzak op, terwijl Yvan en Karin nog eventjes ‘nagenieten’. Die oudjes kunnen er wat van.

Doorwading
Afstand: 22km

Het is nog donker als we met de auto richting Rendeux-Bas rijden. We laten ons stalen ros achter bij het voetbalterrein. Als we het voetgangersbrugje over de Ourthe bereiken, wordt het stilaan licht. Mijn kaart kan ik nog niet duidelijk lezen maar het terrein is eenvoudig; we wandelen op een pad langs de rivier.

Nabij de autoweg naar Beffe maak ik een korte doorsteek door het bos en zo komen we op de weg naar de Ancien Min. De Bardonwé terecht. De eerste stevige helling van de dag kondigt zich aan. Bovenop het plateau nabij Bois d’Arlogne hangt een dichte mist. In de verte herkennen we nog net de spitse kerktoren van Marcouray. We dalen af naar de Ruisseau de Maladrie. Een modderig pad leidt ons door de groene vallei.

Na een korte pauze bij een kruis, gaan we opnieuw dwars door het bos om het volgende pad op te pikken. We klimmen naar Gros Bouleau. In het bos is het zoeken naar de juiste route. Mijn kompas komt goed van pas.

Arvid had al in zijn glazen bol gekeken en voelde aan dat het niet eenvoudig zou zijn de afdaling door Cerfontaine te vinden. Op intuïtie dalen we af naar de vallei en komen met wat geluk pal op het punt terecht waar we moeten zijn.

Na de lunch steken we de N86 over en wandelen door Le Grand Bois en Bois de la Roche naar het Parc à Gibier. In dit sombere herfstweer trekt het wildparkje maar weinig volk. De afdaling langs een pad naar Ruisseau de Pierreux is een pareltje. De varens kleuren roestbruin. Mistflarden hangen boven de groene naaldwouden.

Het wordt stilaan duidelijk dat enkele deelnemers hun staart opnieuw gaan intrekken om de doorwading van de Ourthe te doen. Met wat overredingskracht kan ik 5 deelnemers meelokken: Veerle, Lieven, Stijn, Bruno en Simon. De anderen lopen een kilometer om via de brug van Maboge. We spreken opnieuw af aan La Bouchie.

Via een bijna onzichtbaar pad dalen we naar Camping de Lohan. Het begint lichtjes te regenen.

Na een verkenning de week voordien, wist ik dat de stroming in de Ourthe te sterk is om op je eentje de doorwading te wagen. Je moet minstens met twee zijn. We nemen met onze handen elkaars schouders vast en schuiven zo op naar de overkant. In geen tijd volgen de anderen. Alleen het aankleden neemt wat meer tijd in beslag.

Een stevige en lange klim leidt ons terug naar het plateau. We steken de N834 over en dalen af naar La Bouchie. De anderen blijken maar korte tijd voordien aangekomen te zijn. Het begint lichtjes te schemeren, en de kaart is zonder licht amper te lezen. Het pad dat ons naar Hives moet brengen, is onvindbaar. We klimmen steil omhoog de bergflank op, voorbij enkele rotsen.

Een striemende regen waait in ons gezicht als we over onverharde wegen naar Hives lopen. Het is ondertussen donker en de voorziene bivakplek in Beausaint ligt nog op één uur wandelen. Er zit niets anders op dan in de buurt een bivakplek te zoeken. We lopen over een motorcrossparcours en duiken het bos Pirômont in. Bij een stroompje, slaan we ons kampement op.

Er is maar juist plaats genoeg met vieren onder het zeil. Twee grote potten puree met gedroogd vlees en allerlei groenten vliegen gemakkelijk naar binnen. Na de afwas, kruipt iedereen zo snel mogelijk de slaapzak in. Geen weer om gezellig na te keuvelen.

Prikkeldraadbroek
Afstand: 18km

De regenwolken houden het eventjes voor bekeken, en zo genieten we van een droge dag waarbij de wind de mist wegwaait. Na een doorsteek door de wei waarbij Karine aan de eerste prikkeldraad van de tocht haar broek scheurt. Ze kan er nog mee lachen. Bij sommige tochtbegeleiders van de Ronsers weet je al vooraf welk broek je best aantrekt, vertelt ze.

We lopen verder over het plateau richting Sur le Fays en Grande Strument. Het pad dat hier de vallei in westelijke richting zou moeten induiken, is verdwenen. We keren wat op onze stappen terug en nemen een nog bestaande bosweg. Door het kappen is hier heel wat veranderd. Aan de overkant van een bosriviertje verdwijnt het pad in de wildernis. We dalen af via de zwaar gehavende bosweg, die uiteindelijk doodloopt. Het is nog een 20tal meter afdalen naar de Ruisseau de Bronze. In de tuin van een huis vinden we een brugje.

Na een korte pauze, vangen we de klim aan naar Beausaint. We komen op de GR14 terecht. Via een smal pad dalen we af naar Fontaine Givrouille die nabij een huis ontspringt. Op de oprit staat een man rustig zijn auto te wassen. Hij kijkt wat verbaasd op als er opeens 13 bemodderde trekkers voorbij stappen.

We klimmen naar de Croix de Beausaint en dalen af naar Fond de Pouhou. Af en toe druppelt het nog wat maar de uitzichten zijn genietenswaardig. Het modder kleeft aan de schoenen.

Nu wandelen we via de GR57 door het pittoreske riviervalleitje. Een stevige klim leidt ons terug naar het plateau nabij Petit Halleux. De taverne van de camping du Pouhou geeft weinig teken van leven en dus lunchen we in het bos. Daarna gaat het verder richting Warisy. Enkele merkwaardige paddestoelen vangen onze blik. Sommige bomen hangen vol met maretak.

Na de doortocht van het dorpje, laten we de roodwitte tekens achter en wandelen via een alternatieve route naar de Chapelle de Saint-Thibault waar tot in 1968 de laatste kluizenaar van België leefde. Op het erg modderig parcours, is het zoeken naar het juiste spoor. We passeren een gezin met laarzen op hakjes. Een stevig paar bergschoenen en een paar getten is veel praktischer.

Een serieuze kuitenbijter leidt ons naar Bayafontaine en de kapel. Het uitzicht over de Ourthevallei blijft intrigeren. De rivier meandert door groengele weiden. De flanken van de vallei zijn bedekt met bos die nu donkergroen en zachtbruin kleurt.

We gaan verder noordwaarts, door het bos, naar Rendeux. Nog eventjes de weg volgen en we zijn terug bij de auto. Hoewel de route iets moest ingekort worden, is iedereen moe maar voldaan. Het weekend eindigt waar het begonnen was: met het nuttigen van ons Belgisch gerstenat.

Conclusie

Mooie tocht die moest ingekocht worden door de winterse omstandigheden (kort daglicht), het modderig parcours, enkele zoekacties naar een verdwenen pad en het tempo van de groep. Ondanks de relatief korte dagafstand, is het een stevige tocht door de – naar Ardense normen – grote hoogteverschillen. De doorwading is ook in de winter doenbaar en een ideale oefening op Scandinavische tochten.

Meer beelden in dit fotoalbum. Klik op ‘slideshow’ voor een diavoorstelling.

–

PRAKTISCHE INFO

BEREIKBAARHEID
Auto noodzakelijk om zaterdag ‘s morgensvroeg in Rendeux-Bas te geraken.
Trein naar Melreux (Hotton op 2km).

KAARTEN

• NGI 55 5-6 Hotton – Rendeux (1:20.000)
• NGI 60 1-2 Champlon – La-Roche-en-Ardenne (1:20.000)

BEWEGWIJZERING
Geen (eigen uitgestippelde route a.d.h.v. stafkaarten), sommige stukken witrode GR-bewegwijzering

JACHT
Dhr. Weinquin van het Cantonnement de La Roche is minimaal twee weken op voorhand op de hoogte van drijfjachten: tel. 084 24 50 80

BEVOORRADING
Hotton, La Roche (niet gepasseerd)