Het stroomgebied van de Salm is een groene heuvelende streek in het zuiden van België, aan de rand van de Oostkantons. Het landschap is gevarieerd, met grote aaneengesloten bossen met beekvalleitjes en groene velden rond de pittoreske dorpjes en gehuchtjes. Op het hoogplateau kan het best koud worden en daardoor blijft de sneeuw vaak een tijdje liggen.

Een zonnig begin
Afstand: 21km

Het is gezellig zitten in de coupés op de trein naar Trois-Ponts. Het is 3 uur sporen vanuit Gent dus hebben we ruim de tijd om kennis te maken, en de sfeer zit meteen goed.

We volgen eventjes het pad langs de Salm en vangen nabij de spoorwegtunnel de steile beklimming aan naar de Tour Leroux. Onze nog stramme kuitspieren laten zich voelen. Helemaal opgewarmd staan we aan de voet van de uitzichtstoren maar hoeven niet naar boven om uit te kijken over Trois-Ponts en de beboste heuvels rondom.

GR-tekens leiden ons over het plateau naar Le Thier, waar we de weg kruisen en vervolgen door de brede vallei van de Amblève. Opnieuw komen we roodwitte verf tegen als we richting Stavelot wandelen, die we alweer achterlaten bij de Ruisseau de Bouvin. Het pittoreske riviervalleitje ligt er wat modderig bij en de getten worden aangetrokken. Ondertussen breekt de zon door, juist op tijd voor de lunch.

Op de weg naar Stavelot moeten we afscheid nemen van Bieke, die zich fysiek niet goed genoeg voelt om de bivaktocht verder te zetten. Ze loopt via de autoweg terug naar de vallei, terwijl wij het ongebaande bos nabij Somagne intrekken. Een afdaling leidt ons terug naar de kabellende Bouvin, waar het paadje overgaat in de wildernis.

Op les Neuf Hauts is ondanks de zachte temperatuur van de voorbije dagen de sneeuw nog niet allemaal weggesmolten. Trage wegen tussen de velden leiden ons naar het gehuchtje Logbiermé. Bij de volgende klim bevestigen buikkrampen mijn belabberde gevoel van de laatste uren. Mijn rugzak voelt loodzwaar aan, en een deel van het gewicht wordt verdeeld over mijn hulpvaardige tochtgenoten.

Ondertussen wandelen we verder door de sneeuw over de venige hoogvlakte. Het blijkt er toch niet zo nat en modderig te liggen als ik vooraf had gevreesd, al moeten we wel uitkijken en af en toe eens het bos induiken.

Aan de oevers van de Rechter Bach slaan we water in voor onze bivak. Daarna gaat het steil bergop richting het naaldwoud rond Hunnert. Ik geraak amper nog vooruit en moet vanachteruit richting aangeven. De bivakweide is gelukkig niet veraf meer. Nog eventjes een telefoontje naar de boer om zeker te zijn dat we de juiste weide gekozen hebben, en dan onze tenten opslaan. Het weidse uitzicht over het dorpje Recht tussen de groene weiden en naaldbossen is bekoorlijk. Als we aan het koken gaan, valt de duisternis in. Peter’s Schotse whisky is een ideaal slaapmutsje.

Een nat einde
Afstand: 20km

Een nacht vol wind en regen belooft weinig goeds. De slaaprust blijkt bij weinig optimaal te zijn geweest; het was toch kouder dan verwacht. We dalen af naar Recht om een bakkerij te bezoeken. Iedereen lijkt zin te hebben in koffiekoeken of taart.

Nabij ‘In der Grof’ zoeken we opnieuw het bos op. We dalen steil af naar Ochsenbaracke. De bosweg is helemaal opengereten door zware tractoren en zo goed als onbegaanbaar.

De plaatsnamen op de kaart tonen al aan dat hier een taalgrens ligt. De vroegere grens tussen Duitsland (Pruisen) en België is nog steeds gemarkeerd door grenspalen. De hoogste, Borne 105 of Bne du Pas d’Âne, ligt op zowat 600m.

We lopen opnieuw richting Logbiermé, maar volgen dan een riviertje naar beneden naar La Roche Michelot. We kruipen de struiken opnieuw uit in de vallei van Mon le Soie. Stroomafwaarts volgt een doorwading en na een steile klim bereiken we het uitzichtspunt nabij Ennal. Het weer zorgt ervoor dat het weidse panorama over de Salmvallei wat tegenvalt. De regen valt met bakken uit de lucht, en ik stel voor een café op te zoeken in het gehucht. Helaas blijkt die juist in een vakantieperiode te zijn, en dus picknicken we in een open schuur nabij.

Smalle paadjes leiden ons door de bossen van Le Monti naar een oude eik. Via enkele veldwegels bereiken we ons eindpunt. Aan een spoedtempo gaat het via het meer van Vielsalm naar het station aan de rand van het dorp, zodat we een trein vroeger kunnen nemen. Een abdijbiertje moeten we helaas aan ons voorbij laten gaan maar ook zonder is de voldoening groot.

Conclusie

Een mooie afwisselende tocht die ook voor beginnende hikers doenbaar is door de afstand en relatief beperkte hoogteverschillen. Doordat de sneeuw lang blijft liggen op de hoogplateaus, heb je best wat zekerheid om er te zien, ook als er een tijdje geen sneeuw gevallen is.

Meer beelden in dit fotoalbum. Klik op ‘slideshow’ voor een diavoorstelling.

–

PRAKTISCHE INFO

BEREIKBAARHEID
Station in Trois-Ponts en Vielsalm (treinen om de 2 uur). Trein om 14u38 in Vielsalm nemen is zeker haalbaar als je ‘s morgens op tijd vertrekt (rond 8u).

OVERNACHTING
Ik heb een weide gehuurd voor €20 van Herr Josef Michels (Duitstalig) (telefoonnummer nog toe te voegen). Misschien zou hij het toelaten dat je er met een kleinere groep (eventueel gratis) overnacht, maar bel hem zeker eens op. Het is een zeer vriendelijke man. Er is geen water beschikbaar, dus je moet water tappen in de Rechter Bach, net voor je de klim inzet richting bivakweide.

KAARTEN

• NGI (1:50.000):
  49 Spa (vertrek vanuit Trois-Ponts – dag 1)
  50/50A Malmédy (stukje Amblève-vallei – dag 1)
• NGI (1:20.000):
  56/1-2 Vielsalm – Recht (dag 1 en 2)

BEWEGWIJZERING
Eigen uitgestippelde route op basis van de stafkaart. Op sommige stukjes witrode tekens.

JACHT
Je licht je best vooraf in (info nog toe te voegen). Blijkbaar jaagt men hier ook geregeld buiten de najaarsperiode (oktober – december) maar geen last ondervonden.

BEVOORRADING
Bakkerij in Recht. Er is ook een Spar en beenhouwerijen maar die zijn op zondag gesloten. De route loopt op zaterdag niet langs het dorp.

MEER FOTO’S:

• Foto’s van Bram Vanhaverbeke
  Foto’s van Gerlinde Ruttens (dag 1 tot haar batterijtjes het begaven)
  Foto’s van Pieter Verstraelen