De bevoegdheid van moniteur en randonnée niveau 1 beperkt zich tot heuvelachtig terrein. Wie ook in de bergen tochten wil begeleiden, moet dus ook niveau 2 van de opleiding volgen en de eisen liggen nog een stuk hoger. De ingangsproeven zijn gelijkaardig aan de ‘proba’ van de Franse opleiding tot accompagnateur en montagne met een uithoudingsproef, een test d’aisance (ongebaand terrein) en een oriëntatietest. Op 6-7 oktober reisde ik af naar de Vogezen voor een weekendje afzien.

Vrijdag: Een verkenning

Op zaterdag staat ons een uithoudingsproef te wachten van 28-29km, 1600m stijgen en 1600m dalen, af te leggen binnen de 6u15. Dit met een rugzak van 8kg (excl. water en eten) voor de vrouwen, en 10kg voor de mannen. Het parcours? Twee maal het rondje ‘Col de la Schlucht – Sentier des Roches – Frankental – Schaerferthal – Le Gaschney – Schiessroth – Hohneck – Col de Falimont – Le Collet – Col de la Schlucht’. Omdat de timing nogal nipt is, maken we vrijdagnamiddag al een verkenning van het circuit met in het achterhoofd enkele vragen: Hoe delen we dit best in? Waar moeten we opletten? Waar kunnen we versnellen?

Zaterdag: Uithoudingsproef

Zaterdag kondigt zich zonnig aan, enkel op de kam staat een stevige wind. De eerste ronde loopt vlot (2u45) zodat ik wat marge heb voor de tweede ronde. Ik krijg een serieuze energiedip bij de tweede passage van de Sentier des Roches en voel wat later de eerste kuitkrampen in de klim naar het Schaeferthal. Met de proeven op zondag in mijn achterhoofd beslis ik het vanaf dan te houden op stevig doorstappen zonder nog te lopen tijdens de afdalingen. Uiteindelijk ben ik binnen in 6u, moe maar voldaan.

Zondag: Test d’aisance en oriëntatietest

Op zondag is het mist, regen en wind die de klok slaan. We starten met de test d’aisance nabij le Tanet. Op een glibberige grashelling en een blokkenterrein moeten we aantonen dat we over voldoende wandeltechniek beschikken: tredzekerheid, evenwicht, snelheid, … Uiteraard zijn wandelstokken uit den boze en eigenlijk moet je je handen zo weinig mogelijk gebruiken. Op gladde rotsen is dat echter niet zo evident en het werd dan ook door de vingers gezien.

Wat verkleumd, rijden we door naar Belle Hutte voor de oriëntatieproef. Gezien het slechte weer kregen we 4u ipv van de voorzien 3u30. De chrono begint te lopen als we de 8 UTM-coördinaten krijgen. In 12min kan ik de punten aanduiden op mijn kaart en worden ze nog eens gecontroleerd door de monitoren. Halverwege het parcours loop ik mijn twee voorgangers in en wat later vinden we ons met 7 deelnemers op zoek naar dezelfde balise want de parcours A en B lopen dan eventjes samen. De bakens zijn relatief eenvoudig te vinden, enkel op twee punten heb je echt een kompas van doen. De timing bleek uiteindelijk meer dan ruim genoeg en dus doen we de laatste afdaling wat meer op het gemak. In 3u22 kom ik binnen.

De eerste horde van niveau 2 is genomen. Volgend jaar staat er terug een intensieve opleiding te wachten met diverse lesdagen, weekends en een stage in de bergen. Tijdens de ingangsproeven slaagden 9 van de 13 deelnemers. Ik ben de enige vrouw.