Het was maar liefst 8 jaar geleden dat ik op tocht ging in de Grand-Duché de Luxembourg. In dit kleine landje zijn er heel wat mooie wandelregio’s. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar de vrij afgelegen en bosrijke Ourvallei en de panoramische omgeving van de Haute-Sûre. Een goed overzicht van interessante gebieden vind je op de site van Hiking Advisor. Bovendien staan er links naar heel wat reisverslagen.

Haute-Sûre

Begin november organiseerde ik een 3-daagse bivaktocht in het westen van Luxemburg, als tochtbegeleidster met 14 volgelingen. We zetten onze auto op de parking van het kasteel van Wiltz en wandelden in een lus via Esch-sur-Sûre, Bourscheid en Kautenbach. Heuveltje op, heuveltje af. Door bos en wei. In den drogen en in de natten. En tijdens de late avonduren met het nodige gerstenat. Kim Devos nam beelden van onderweg en Kasper Geuns schreef een beknopt maar fotorijk verslag op zijn blog. Je kan er ook zijn GPS-log downloaden. Ik gebruikte de wandelkaarten R2 en R3 (1:20.000) om de route uit te stippelen. Een aanrader voor wie houdt van afwisseling en sportief wandelen. Hopelijk heb jij wat meer geluk met de weergoden.

Zou je ook eens mee op bivaktocht willen, schrijf je dan in voor de nieuwsbrief op Hiking Advisor. Ook beginners zijn welkom, zolang je maar wat sportief bent.

Müllerthal

Kort daarop trok ik met Ivo en onze Duitse herder Wollie voor 2 dagen naar “Klein Zwitserland”. De streek kreeg deze naam omwille van zijn rotsformaties, uitgestrekte bossen en wilde riviertjes. Een voorbeeld van slimme marketing, dat blijkbaar bij de Vlamingen aanslaat aangezien we dit de enige zijn die we daar zijn tegengekomen.

Het Müllerthal Trail bestaat uit 3 lussen waarvan nr. 2 de meest spectaculaire zou zijn, de keuze was dus snel gemaakt. We lieten de auto achter in Consdorf, pikten de route op ten westen van het dorp en liepen daarna in tegenwijzerzin. Aantrekkelijk aan de tocht zijn de vele ‘single tracks’ (om het eens in MTB-termen uit te drukken) en de imposante rotstorens met smalle doorgangen. Het geeft een machtig gevoel om tussen de stenen reuzen te kruipen.

Wat voor ons minder aantrekkelijk was, is dat het traject quasi voortdurend door bos loopt. Al gaven de herfstkleuren wat meer cachet, toch gaat het op den duur een tikkeltje vervelen. We hadden liever wat meer afwisseling gehad met af en toe open terrein. Op het enige echte uitzichtpunt zagen we door de dichte mist geen steek. Enkel de luide kerkklokken meldden ons dat Echternach aan onze voeten lag.

Een uitgebreid verslag van onze trip komt er niet, foto’s kan je bekijken in een online fotoalbum. Een uitgebreid verslag van alle lussen van de Müllerthal Trail vind je op de site van Luc Selleslagh. Ik gebruikte de klassieke wandelkaart R6 (1:20.000) waarop deze route ook staat aangeduid, maar er bestaat ook een specifieke kaart van de trail. Een overzichtskaartje van de lussen vind je hier.