Het Pajottenland wordt ook wel eens het Toscane van het noorden genoemd, omwille van het golvende landelijke landschap, een groen lappendeken van velden en bossen. In de streek wordt lambiek en de daarvan afgeleide geuze geproduceerd, een apart bier met een zure smaak en zonder schuimkraag. Na onze doorsteek van de Vlaamse Ardennen zetten we onze tocht oostwaarts verder van Geraardsbergen naar Halle. Deze keer stappen we tijdens een zonnig lenteweekend, waarin vele boshyacinten en daslook voor een kleurrijk bloementapijt zorgen.

Geraardsbergen > Neigembos
Afstand: 27km

Vanaf het station is ons eerste doel een bakkerij. De mattentaarten zijn een streekspecialiteit en ideaal hikingvoer. Binnen een bladerdeeg omhulsel zit een mengsel van mat (bereid uit volle melk en karnemelk), eieren en amandelen. Onze ogen zijn alweer groter dan de maag; we bestellen extra grote exemplaren.

De kuiten worden al snel aan het werk gezet op de Kapelmuur, die dit voorjaar zijn rentrée in de Ronde van Vlaanderen gevierd heeft. We staan even stil bij een gegraveerd gedicht ter ere van de vermaarde kasseien.

Het duurt nog even voor de drukte rond Geraarsbergen helemaal verdwenen is. We lopen langs uitgestrekte akkers en velden, waar we ons al snel in het gras neervleien voor een lekkere mattentaart…die…we…toch…maar…moeizaam…helemaal…binnenduwen. Ook onze getrainde magen raken erdoor gevuld.

Het Raspaillebos is een restant van het Kolenwoud, een voormalig oerbos dat zich uitstrekte van Brabant tot Picardië. Het kreeg zijn naam omwille van de houtskool die men eruit won, en die uiteindelijk ook de teloorgang betekende. De boshyacinten kleuren het bos blauw. Geen enkele foto lijkt de pracht te kunnen vatten.  Wat verder zorgt de daslook voor een wit tapijt.  Als we de kleinere paden opzoeken, wandelen we opeens alleen. Laat ons maar in rust genieten.

Na een asfaltpassage duiken we terug het groen in. We glijden de Dendervallei in. Na enkele gezellige paden komen we in Nieuwenhove terug voor langere tijd op het macadam. Dat gaat na een tijdje serieus vervelen, maar is eigen aan dit cultuurlandschap.

Het Neigembos vormt de ideale afsluiter voor deze eerste wandeldag. De zon werpt lange schaduwen tussen de statige eiken en beuken. Bladeren kleuren frisgroen. Het bos heeft iets feeëriek.

Net buiten Neigembos heeft een eigenaar een deel van zijn tuin ingericht als bivakzone, genaamd Nellekensbos. De bivakzakken worden gespreid op een houten platform, met een dak van gevlochten wilgentakken. De zonsondergang boven de Dendervallei doet ons verstillen.  Een hemel op aarde.

Neigembos > Halle
Afstand: 25km

Vanaf de bivakzone steken we even  de wei door om terug in het Neigembos terecht te komen. Via de drie Egypten gaat het zuidoostwaarts. Smalle paadjes en rustige asfaltwegjes wisselen elkaar af. Vanaf Terlo stappen we over de bedding van een voormalige tramlijn, die in 1906 voor het eerst door het Pajottenland reed.

Het dalletje van de Karenbergbeek is een waar pareltje. Het Pajottenland kan ons echt wel bekoren. Het gaat nu bijna voortdurend over onverharde wegen en paden, er zijn zelfs enkele stukken die nog niet op de stafkaart staan maar ik ontdekt heb via het wandelknooppuntennetwerk.

Pas nabij Halle komen we de velden uit en wordt het terug wat drukker. Via het kanaal Brussel-Charleroi lopen we terug naar het station. Net op tijd, want onze watervoorraad was zo goed als op.

PRAKTISCHE INFO

MOEILIJKHEIDSGRAAD VAN DE TOCHT
Dit is een eenvoudige tocht (niveau 1) en ideaal als eerste kennismaking met het meerdaagse wandelen en bivakkeren. Behalve de eerste twee kilometers, kan je makkelijk de wandelknooppunten volgen zodat ook navigatie geen probleem mag zijn. De route gaat over lichtglooiend terrein en de afstanden draaien rond de 25km, dus een zekere fitheid is best aan te raden. Meer info over de classificatie van mijn tochten vind je in dit bericht.

SEIZOEN
We stapten er in het weekend van 29-30 april 2017. Deze tocht kan je het ganse jaar door wandelen, maar bij heet weer zal je weinig beschutting vinden. In april en mei staan de boshyacinten en daslook volop in bloei en is het één blauw en wit bloementapijt in de bossen. De bossen in het Pajottenland zijn iets minder bekend dan anderen, dus qua drukte valt het veelal mee. De herfst biedt meer rust en prachtig verkleurende loofbossen.

GELOPEN ROUTE & BEWEGWIJZERING
Ik stippelde met behulp van de wandelknooppunten maar ook door zelf creatief te zijn met de stafkaart, een route uit. Wie minder goed kaart kan lezen of liever het denkwerk liever beperkt houdt, kan grotendeels de knooppunten volgen.

Op basis van onze ervaringen, heb ik de route nog wat verbeterd.

Voor wie overweg kan met een GPS, kan een GPX-route downloaden op deze site van Alpenvereinaktiv. Voordeel is dat je daarmee exact het volledig parcours hebt. Op basis van het kaartje dat  je kan uitvergroten door erop te klikken, kan je de route ook overtekenen op stafkaart (let op, niet alle wandelroutes staan op de stafkaart aangeduid maar er is wel degelijk een pad).

Hieronder vind je de pdf’s van de wandelknooppuntroutes:

• Dag 1: via de kapelmuur maak je de connectie met het eerste knooppunt 7, de ligt een stuk buiten Geraardsbergen. Op het einde van dag 1 komt het er op aan niet helemaal door te lopen naar knooppunt 811 maar van zodra je op de Nellekensstraat terechtkomt, niet rechts maar links te nemen. Met de aanwijzingen op de site van de bivakzone Nellekensbos, ben je heel snel aan de bivakplaats.
• Dag 2: je loopt even terug op je stappen en volgt dan de knooppuntenroute tot in het centrum van Halle. We zijn iets vroeger afgeweken en via de vaart naar het station teruggelopen. Maar waarom niet eerst nog een terrasje doen alvorens huiswaarts te keren.

Hieronder vind je een overzicht van onze gelopen route:

KAARTEN

De NGI-kaarten (1:20.000) die ik gebruikte zijn:

• 30 7-8 ‘Geraardsbergen – Galmaarden’
• 31 5-6 ‘Lennis – Sint-Pieters-Leeuw’

Qua wandelpaden zijn ze niet 100% actueel (enkele paden verdwenen, maar ook enkele nieuwe). Je combineert dit best met de site van het wandelnetwerk Pajottenland.

BEREIKBAARHEID
Zowel Geraardsbergen als Halle zijn met de trein bereikbaar. Omdat onze hond meeging en treinreizen met een Duitse herder minder evident is, hebben we de auto geplaatst op de gratis parking va het station van Halle en dan de rechtstreeks trein naar Geraardsbergen genomen. We betaalden €5,5 per persoon + €2,5 voor onze viervoeter.

ACCOMMODATIE
Deze keer bivakkeerden we op een bivakzone van een private tuin genaamd ‘Nellekensbos’, schitterend gelegen nabij het Neigembos en met een schitterend zicht op de Dendervallei. Water is te tappen uit de buitenkraan van de eigenaar. Je kan er ook een klein vuur maken.

BEVOORRADING
In Geraardsbergen kan je inkopen doen, en ook onderweg kom je enkele dorpjes tegen.