’s Morgens starten we met een uurtje examen EHBO. Het valt op zich goed mee, enkel bij één vraag wist ik het antwoord absoluut niet, de betekenis van epistaxis, maar blijkbaar was ik niet de enige. Het waren 47 gesloten meerkeuzevragen (zonder giscorrectie), het overgrote deel is voor de hand liggend, bij sommige moet je wat meer nadenken. Op het eind komen drie open vragen waarbij je moet aangeven op basis van een foto van een ‘ongeval’ hoe je tewerk zou gaan. Uiteindelijk haalde ik 87%.

Daarna komt Chantal Scohy ons meer vertellen over ‘physiologie de l’effort’. Ze is zelf een ervaren Accompagnateur en Montagne, oefent zowat alle bergsporten uit en trainde vroeger Muriel Sarkany (één van de beste klimsters van het land). De verschillende bronnen van energie worden uit te doeken gedaan. We krijgen tips hoe we hiermee rekening houden bij het begeleiden van een groep. Daarna komt de fysieke voorbereiding voor bergwandelen aan bod.

Na enkele uren theorie is het tijd om alles in de praktijk om te zetten. We verplaatsen ons naar het nabij gelegen klimmassief ‘les Grands Malades’ waar we uitkijken over Namen en de Maas.

Ieder van ons krijgt de opdracht om een post van het conditieparcours te maken. We kiezen zelf wat we doen. Mogelijkheden genoeg, het terrein bestaat uit rotsen, een bos, een steile flank en een steil en wankel blokkenterrein. Ik maak een traversee langsheen de flank en met op het eind een beklimming en afdaling door los grint. Techniek is hier belangrijker dan snelheid. Uiteindelijk komen we samen tot een erg gevarieerd maar pittig parcours. Sommige zijn erg inventief geweest in het vinden van klinkende namen zoals ‘Pierrier en feu’ (waarbij een leeg brandblusapparaat verplaatst moet worden).

We draaien rond en ieder bezoekt elke post gedurende 4 minuten. Met het warme weer is het zweten geblazen. We eindigen met stretchoefeningen die we al staand kunnen doen om later ook als tochtbegeleider te gebruiken bij groepen. Moe maar voldaan na een druk cursusweekendje rijd ik terug naar huis.