Donderdag 26 december 2013

Als we naar de Auberge de Blancrupt nabij Col du Calvaire rijden, verandert eensklaps het seizoen. Mijn vrees voor een herfstige Vogezen was onterecht, boven 1000m ziet alles er wit uit. Sneeuw valt met bakken uit de lucht. Meteen ook de reden voor de instructeurs om het programma van de winterstage al op dag 1 aan te passen. We starten donderdagnamiddag met een cursus lawinekunde waarna we met de lawinebieps gaan oefenen op het terrein. Na het invallen van de duisternis, krijgen we nog een presentatie over nivologie, met een uitleg over hoe de sneeuw zich transformeert onder invloed van wind en temperatuur.

Vrijdag 27 december 2013

’s Morgens oefenen we met de GPS. Erg nuttig aangezien de meeste van ons vooral focussen op kaart en kompas. In de namiddag bereiden we de oriëntatieproef voor door alle opgegeven coördinaten op de kaart aan te duiden. We moeten eerst zelf een balise plaatsen en daarna zoveel mogelijk wit-oranjevlaggen vinden die de andere hebben gehangen, alvorens de eigen balise terug op te halen. We worden om 18u30 terug verwacht. Met slechts 3u tijd is het best krap om het parcours af te leggen. Slechts 2 van de 15 slagen erin om alle balises te vinden door grote stukken al lopend af te leggen. Ik houd het bij stevig doorstappen, wat op rotsachtige en besneeuwde paden zondermeer het veiligste is. Af en toe steek ik door in het bos via het kompas. Ik begin stilaan te wennen om in mijn eentje in het donker in het woud te dwalen. Uiteindelijk slaag ik er in 14 van de 15 punten te vinden, maar ben wel 7 minuten buiten tijd aangekomen.

Via de opgeslagen GPS-track gaat Chantal nauwgezet na of we de meest optimale route hebben genomen. Ikzelf heb iets meer dan 12km gelopen (4km per uur gemiddeld dus met een gecumuleerd hoogteverschil van ongeveer 1400m). Anderen liepen tot wel 17km door minder door te steken maar via paden om te gaan. Het is namelijk niet altijd eenduidig wat het meest tijdsefficiënt is maar Chantal geeft duidelijk te kennen dat verwacht wordt dat we doorsteken.  Het is alvast een goede test voor de lange nachtoriëntatieproef die op 11-12 januari plaatsvindt. Een extra moeilijkheid is dat de proef in januari op basis van IOF-kaarten gebeurt, waar ik nog maar weinig mee heb gewerkt. Slagen voor die test is nodig om door te kunnen gaan met de winteropleiding.

Zaterdag 28 december 2013

Op zaterdag sneeuwt het alweer hard. We gaan terug oefenen met de lawinebieps, maar nu in een vergelijkbare situatie als op het examen: een terrein van 50m op 50m waarop 2 bieps verstopt zijn. We krijgen maximum 8 minuten om de bieps te vinden (via bieps en sonde). Enig verschil is dat de bieps nu niet meer dan 10cm diep kunnen verstopt worden gezien de bescheiden sneeuwdikte in vergelijking met de halve meter op het examen. Een drie-antennetoestel zoals de Barryvox Pulse bewijst zijn nut, wat een verschil met de 1- of 2-antennetoestellen van vroeger die overigens nog altijd door de Club Alpin worden uitgeleend. Omdat de weerscondities niet verbeteren en de sneeuw erg nat is, verkiezen de instructeurs om ons in de namiddag binnen een sneeuwprofiel te laten opmaken op basis van een geïmproviseerd verhaal. Een erg nuttige oefening aangezien we tijdens de tweede stage ook een gedetailleerd profiel zullen moeten opmaken als examen. Alain zorgt voor de nodige versnaperingen met home-made foie gras en ajuinenkonfituur.

Zondag 29 december 2013

Zondagmorgen begint met het ingeven van de coördinaten van de 2-daagse bivaktrip. Eindelijk terug naar buiten! De wind jaagt de sneeuwvlokken door de lucht als we de GPS-punten zoeken. We krijgen nog een extra coördinaat in een heus blokkenterrein. Het is opletten geblazen. Vrij vroeg in de namiddag, strijken we neer in het bos om onze zeilen op te hangen. Jean-Hubert maakt een stevig vuur aan terwijl de vlokken blijven neerdalen, in tegenstelling tot de droge avond die was voorspeld. Bij het smeulende vuur steekt onze verhalenverteller Rudy van wal, schitterend om hem bezig te zien.

Maandag 30 december 2013

’s Ochtends vertrekken we onder een stralende zon en lopen via enkele heuveltoppen en brandgangen terug naar de auberge. Onderweg mogen we nog wat touwtechnieken oefenen. We sluiten de geslaagde opleidingsweek af met een lekkere gratin op basis van munster en bijpassende witte wijn.

Meer beelden zijn te zien in mijn Flickr-fotoalbum.