Een vrij weekend, een moeder die net als ik graag de stapschoenen aantrekt, een brede interesse voor wandelgebieden en de prachtige website van Luc Selleslagh. Tot zover de ingrediënten voor een uitstapje dichtbij huis. Voor sommige Vlamingen is dit hun achtertuin, voor wie van ‘de Vlaanders’ komt, is het toch enkele uurtjes sporen. Onze bestemming: de Wijers, een groen gebied ergens tussen Hasselt en Genk, met visvijvers en heidegebied waar het mijnverleden nooit ver weg is.

Bokrijk – Houthalen-Helchteren via Molenheide en Haagdoorn
Afstand: 21km

We stappen uit in het treinstation van Bokrijk. De eerste wandelmeters malen we al over het perron, van de eerste wagon helemaal naar de achterkant van de dubbeldektrein want daar is de overweg. Daar kunnen we links of rechts. Ons gevoel van richting laat ons in de steek maar mijn kompas zet ons op het juiste spoor.

Een weekend is te kort om de hele nieuwe wandelroute in de Wijers te verkennen, dus laten we na de doortocht door het arboretum van Bokrijk de hoofdroute al links liggen en kiezen voor één van de inkortingsroutes richting Molenheide. De route staat goed aangegeven, al zijn de pijltjes pas leesbaar als je op hoogstens 2 meter van het paaltje verwijderd bent. En door ons getater missen we af en toe eens een afslag of kijken we er pal naast. Opletten geblazen dus, maar gelukkig heb ik de kaart bij. Al is die weinig gedetailleerd, ik kan onze progressie goed volgen.

De bospaadjes worden zandweggetjes. De bomen maken meer en meer plaats voor heide. Het bloeiseizoen kent zijn hoogtepunt eind augustus, begin september. De struikjes kleuren nu al wat bruinig maar her en der is er toch nog een vleugje paars te zien.

De route is opvallend gevarieerd. Het gaat licht op en neer over zanderige bulten, waarop we een mooi uitzicht hebben over het landschap. Alleen de autosnelweg nabij zorgt voor wat onaangenaam geraas op de achtergrond. De beschaving is nu eenmaal nooit ver weg in Vlaanderen.

Het wordt zwoeler en in de namiddag moet de regenjas aan. Ondanks de regen blijven we van het decors genieten. Het natuurreservaat Ten Haagdoorn is een uitgestrekt heidegebied met her en der bosjes.

De lus langs Kelchterhoef is net iets te lang en via een doorsteek langs de GR en een modderig bospaadje geraken we terug op het hoofdparcours van de Wijers. Als we Houthalen-Helchteren binnenstappen nabij het voetbalveld, is het alweer droog. In een voormalige mijnwerkerscité ‘De Meulenberg’ vinden we onze B&B in een prachtig landhuis. De naam ‘De zwarte bloemkool’ verwijst naar het mijnverleden van de tweede helft van de 20^ste eeuw. De steenkoolmijn van Houthalen was één van de zeven mijnen van het Kempens steenkoolbekken en kende zijn hoogtepunt in de jaren ’50 (bron: website Houthalen-Helchteren). In het centrum vallen de Italiaanse restaurantjes op, een erfenis van de vele migranten die naar België werden gehaald om in de mijnen te werken.

Houthalen-Helchteren – Bokrijk via Zonhoven en de Platwijers
Afstand: 23km

Na een stevig ontbijt trekken we terug de stapschoenen aan. De eerste helft van de dag loopt overwegend over verhard terrein met slechts hier en daar een pad. De kaarsrechte fietsroute naar Zonhoven vermijden we door het parallelle mountainbikepad te volgen. Pas bij de Platwijers – Wijvenheide komen we in een echt wandelgebied: een mozaïek van visvijvers, waaraan de regio zijn naam ‘De Wijers’ dankt. Het is een uniek gebied in Vlaanderen met meer dan 1000 vijvers, samen goed voor zo’n 700 hectares water en riet (bron: VLM).

De eerste waterplassen ontstonden na het steken van turf of het winnen van ijzer en ijzerzandsteen. In de middeleeuwen kwam het vijvergebied verder tot ontwikkeling door de aanleg van visvijvers, zeker ook onder impuls van de machtige abdijen van Herkenrode en Averbode. In de 19de en 20ste eeuw werden meer vijvers uitgebouwd om aan viskwekerij te doen op professionele schaal. Ook nu nog zijn er te Zonhoven enkele viskwekerijen in bedrijf (bron: trekkings.be).

Op de tribune van FC Kiewit eten we onze koffiekoeken op en zijn nog net op tijd voor een koffie in de kantine. Het Domein van Kiewit blijkt bijzonder mooi en sfeervol, met enkele parels van paden. Ook de Herkenrodevijvers boeien, een mooi einde van onze tweedaagse. We aanschouwen een reiger en aalscholver in dezelfde boom.

Voor we het weten zijn we terug aanbeland in Bokrijk. Geen café in de buurt dus peuzelen we de laatste versnaperingen uit de rugzak op terwijl we terug huiswaarts sporen.

Conclusie

De Wijers zijn een mooi gebied met enkele heerlijke wandelgebieden zoals Molenheide, Ten Haagdoorn en Platwijers. Tussenin liggen soms lange asfaltstukken, vooral om en rond Zonhoven. Het hoort er nu eenmaal bij als je in Vlaanderen gaat stappen.

Een volledig fotoalbum vind je hier.

---

PRAKTISCHE INFO

MOEILIJKHEIDSGRAAD VAN DE TOCHT

Dit is een eenvoudige tocht (niveau 1) en ideaal als eerste kennismaking met het meerdaagse wandelen. Er zijn amper hoogteverschillen. Je moet wel de kaart en de paaltjes wat in de gaten houden om niet verkeerd te lopen. Meer info over de classificatie van mijn tochten vind je in dit bericht.

SEIZOEN

De route kan je het ganse jaar wandelen maar de periode eind augustus/begin september is wel een aanrader om de heide volop in bloei te zien. Dan zal er wellicht ook wat meer volk zijn. Anders is het een vrij rustig gebied, ook in het weekend. Wij gingen op stap op 12-13 september 2015.

BEWEGWIJZERING

Er zijn paaltjes waarop zowel de hoofdroute als de inkortingsroutes zijn aangeduid. De pijltjes zijn wel enkel leesbaar als je er dicht gaat bij staan, dus je moet de paaltjes goed in de gaten houden. Als je niets meer tegenkomt, ga je best op je stappen terug, want vaak heb je de afslag gemist. Dan hadden wij toch enkele keren voor. Er zijn namelijk vrij veel paden en bewegwijzerde routes.

Onze gelopen route zie je hier. Omwille van het ontbreken van wandelpaden in deze streek in google maps heb ik wel moeten de route aanduiden ‘bij benadering’.

KAARTEN & WANDELGIDS

Ik bestelde de wandelkaart en het bijhorend gidsje via de site van Regionaal Landschap Lage Kempen. Binnen de week was de kaart geleverd.

De kaart is niet zo gedetailleerd maar wel voldoende om je weg te vinden. De kaart is al wel een tikkeltje verouderd. Op de site van Luc Selleslagh vind je de fouten terug.

BEREIKBAARHEID

Je kan de Wijers makkelijk met de trein bereiken. Zelf kozen we om richting Bokrijk te sporen maar er zijn ook nog andere treinstations nl. Zonhoven, Kiewit en Genk. In dat geval zal je je etappe-indeling wel moeten aanpassen. De afstanden staan per deeltraject op de wandelkaart aangeduid.

ACCOMMODATIE

We sliepen in De Zwarte Bloemkool in Houthalen-Helchteren, een erg gezellige B&B. Meer accommodatie vind je op deze site.

BEVOORRADING

In gemeenten zoals Houthalen-Helchteren en Zonhoven vind je voldoende winkels. Wijzelf kochten in een bakkerij in Zonhoven onze lunch voor zondagmiddag.

LINKS

Een uitgebreid en volledig verslag van de wandelroute door de Wijers vind je op de website van Luc Selleslagh.